Δυο ειδών είναι οι κρυμμένες αλήθειες. Είναι οι αλήθειες που μας κρύβουν, και οι αλήθειες που είναι ολοφάνερες αλλά αρνούμαστε να τις κοιτάξουμε κατάματα. Για όλες, αλλά πάνω απ'ολα για τις δεύτερες, χρειάζεται που και που κάποιος να σηκώνει το χέρι του, να τις δείχνει, και να διακυρήττει ότι ο βασιλιάς, ο οποιοσδήποτε μοντέρνος "βασιλιάς" που καταδυναστεύει το μυαλό μας, είναι γυμνός.

Παρασκευή 10 Οκτωβρίου 2008

Οι λαϊκισμοί της Αριστεράς και η αλήθεια για τον Φιλελευθερισμό (2)

Συνεχίζεται ο διάλογος με τον Μ.Τσιμιτσάκη, ο οποίος απαντώντας στις προηγούμενες παρατηρήσεις μου στο buzz, αναφέρει περιληπτικά τα εξής:
"...και τι σημαίνει επιστήμη εν προκειμένω;...Δείχνεις υπερβολική εμπιστοσύνη σε κάτι που αποκαλείς επιστήμη την ώρα που οι καθ' ύλην αρμόδιοι, οι επιστημολόγοι αμφιβάλουν. Ξέρεις, κάποτε ήμασταν σίγουροι ότι η γη είναι επίπεδη....Δεν διατυπώνεις τίποτα περισσότερο στην πραγματικότητα από μια πίστη σε ένα (επιστημονικό) μοντέλο. Μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι ο Μαρξισμός παραμένει ένα εξαιρετικό εργαλείο ανάλυσης;...Με τον ίδιο τρόπο που μπορεί να είναι σωστή η θεώρηση της οικονομίας ως θερμουδροδυναμικού συστήματος, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο παραμένει σωστή και η θεωρία περί πάλης των τάξεων. Στο κέντρο του ενδιαφέροντος μας πρέπει να βρίσκεται ο άνθρωπος - όχι η επιβεβαίωση της ορθότητας ή μη των αναλύσεων και των μοντέλων μας. Πρέπει δηλαδή να είμαστε πάντοτε έτοιμοι να ανατραπούμε και να αμφισβητηθούμε προς όφελος του. Πόσο μεταφυσικό ακούγεται αυτό; Κάθε φορά που μια ιδεολογία διεκδικεί το "αλάθητο" ή την 'επιστημονικότητα" την πληρώνουν άνθρωποι. :Αυτός ο πλούτος που παράγεται σε συνθήκες καπιταλισμού δεν παράγεται σε συνθήκες αδικίας και εκμετάλλευσης; Ξεκινάμε όλοι με ίσες ευκαιρίες; Πόσο διαφορετικές είναι οι δυνατότητες με τις οποίες η φύση (την οποία επικαλείσαι) μας προικίζει ώστε άλλοι να ζούμε με δυο δολάρια την ημέρα και άλλοι με χίλια;...Ποιόν υπερασπιζόμαστε εδώ πέρα; Το δικαίωμα αυτών που έχουν παράγοντας πλούτο, να έχουν περισσότερα; ...Προσοχή φονταμενταλιστές δεν βρίσκονται μόνο στο Ιράν και το Αφγανιστάν. Βρίσκονται και στα ερευνητικά κέντρα..."
και ακολουθεί η απάντησή μου έτσι όπως γράφτηκε στο buzz αυτολεξεί:
Αγαπητε Τσιμιτάκη
Το τι σημαίνει επιστήμη άνοιξε ένα λεξικό για να το καταλάβεις. Ειλικρινά, δεν μπορούμε να υποβαθμίζουμε τον δημόσιο διάλογο στη διαλεκτική και τις παιδικές απορίες των φιλοσόφων του μεσαίωνα. Όλοι ξέρουν τι είναι επιστήμη. Λογικές υποθέσεις, τεστάρισμα με πείραμα, και μετά το πείραμα υιοθέτηση ή απόρριψη των λογικών υποθέσεων. Αν δεν το ξέρεις ψάξτο.
Ένας επιστήμονας ποτέ δεν αμφιβάλλει για την επιστήμη.
. Ξέρει πολύ καλά πότε η επιστήμη έχει δώσει σαφείς απαντήσεις σε ερωτήματα, και πότε δεν έχει δώσει. Και ακόμα και αν δεν έχει δώσει οριστική απάντηση, ξέρει πολλά πράγματα που έχουν απορριφθεί επιστημονικά ως απαντήσεις. Βάσει της επίπονης διαδικασίας που προανέφερα. Λογική υπόθεση, τεστάρισμα με πείραμα, εξαγωγή συμπερασμάτων, απόρριψη ή υιοθέτηση της αρχικής υπόθεσης βάσει του πειράματος.
Μαρξιστική επιστημονική ανάλυση; τι είναι αυτό; τρώγεται; Έχω διαβάσει ολόκληρο το Κεφάλαιο του Μαρξ δυο φορές! Δεν έχει ίχνος επιστημονικής λογικής μέσα του. Αποτελεί μια λογικοφανή θεωρία για να δικαιολογήσει αντιεξουσιαστική επανάσταση.
Τα περί "ο άνθρωπος είναι το κέντρο και όλα πρέπει να αντρέπονται προς όφελός του" αποτελούνε ανούσιες ρητορείες! Τις υιοθετώ πλήρως, και στο στόχαστρο βάζω τον Μαρξισμό. Ξέρεις πότε μπορεί να ανιχνεύει κανείς μια ρητορεία-παρλα; Όταν μπορεί να την χρησιμοποιήσει παντού αλλάζοντας τα ονόματα. Το ίδιο επιχείρημα μπορώ να χρησιμοποιήσω κι εγώ. Σταμάτα να αναπαράγεις δημαγωγικές ρητορείες και επικεντρώσου στο ζητούμενο: Που είναι λανθασμένη η ανάλυση που σου έκανα; (έτσι λειτουργεί η επιστήμη, όχι με ρητορείες!).
Όταν λες ότι ο πλούτος του φιλελυθερισμού παράγεται σε συνθήκες "εκμετάλλευσης", που το στηρίζεις αυτό; Ανέλυσε το σε παρακαλώ, ειδάλλως αποτελεί φτηνιάρικη ρητορεία! Ποια δικαιώματα και ποιες ελευθερίες δηλαδή καταπατάει ο οικονομικός φιλελευθερισμός;
Οι ίσες ευκαιρίες δεν έχουν καμία σχέση ως έννοια με τις ίσες απολαβές! Οι ίσες ευκαιρίες, αντίθετα, αποτελούν συστατικό στοιχείο του δημοκρατικού φιλελευθερισμού. Και οι ίσες ευκαιρίες διασφαλίζονται εξ' ολοκλήρου με ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση. Οτιδήποτε περισσότερο παραβιάζει άλλες ελευθερίες και δικαιώματα.
Απέφυγες πολύ προσεκτικά να σχολιάσεις αυτά που είπα για το ότι ο εξυπνότερος και ο πιο δουλευταράς πρέπει να επιβραβεύονται. Απέφυγες συστηματικά να σχολιάσεις το κατά πόσο ένα κράτος χαρακτηρίζεται από εγγενή αναποτελεσματικότητα ή όχι!
Και τέλος, με τι μούτρα θα καθίσεις να χαρακτηρίσεις ως "φονταμενταλιστές" τους επιστήμονες, χωρίς να μπορείς να αρθρώσεις επιστημονικά τεκμηριωμένο αντίλογο (αντι-υπόθεση, αντι-πείραμα, αντι-συμπέρασμα) σε αυτά που λένε; Κάνε πρώτα αυτό και μετά μίλα για φονταμενταλισμό!
Όπως είπα και άλλου, όταν κάτι μπορεί να ερμηνευτεί και να προβλεφθεί με εξισώσεις, συζητήσεις "προλεταριάτου" δεν χωράνε! Αυτά που χωράνε είναι λογικές υποθέσεις, πειράματα και συμπεράσματα. Όλα τα υπόλοιπα είναι δημαγωγικές υστερίες.
Στην σημερινή εποχή ο κόσμος μας δεν χωρίζεται στους "κατέχοντες το υλικό κεφάλαιο" και στους "μη κατέχοντες αυτό". Στη σημερινή εποχή είναι το ανθρώπινο κεφάλαιο που έχει σημασία, η νοημοσύνη, η παιδεία, η τεχνική κατάρτιση.
Θα σου πω την ιστορία ενός συναδέλφου με τον οποίο εργάζομαι. Προέρχεται από φτωχή οικογένεια. Στα μαθητικά του χρόνια διάβαζε σαν τρελός. Πέρασε πρώτος στο πανεπιστήμιο, όπου συνέχισε να μελετά σκληρά, και να δουλεύει ταυτόχρονα. Έκανε το στρατό του χωρίς βύσμα στα φυλάκια του Έβρου. Με το βαθμό και τις συστατικές που πήρε, κατάφερε να γίνει δεκτός σε ένα κορυφαίο (top 5) πανεπιστήμιο στο εξωτερικό. Χρηματοδότησε τα παχυλά δίδακτρα και έξοδα διαμονής στην ξένη μεγαλούπολη από τις οικονομίες τόσων ετών φοιτητικής δουλειάς, με την πώληση ενός μικρού επαρχιακού ακινήτου που κληρονόμησε από τον πρόωρο θάνατο του πατέρα του, και καταχρεώθηκε παίρνοντας από ελληνική τράπεζα το μέγιστο φοιτητικό δάνειο που μπορούσε να πάρει. Τέλειωσε το μεταπτυχιακό του, για να προσληφθεί σε μια ξένη εταιρεία με παχυλότατες απολαβές. Την άφησε μετά από δυο χρόνια, και με δυο-τρείς συναδέλφους άνοιξε μια δικιά του, και τώρα πια η περιουσία του μετριέται σε εκατομμύρια.
Τις μέρες αυτές ο άνθρωπος πήγε στην Ελλάδα, και έπεσε πάνω σε έναν αριστερό, ο οποίος τον χαρακτήρισε καπιτάλα εκμεταλλευτή, του είπε ότι "το παρτι που έχετε εσείς οι καπιταλιστές τελείωσε", ότι θα πάψει επιτέλους να κλέβει και να εκμεταλλεύεται τον κοσμάκη, ότι όλος αυτός ο πλούτος που έβγαλε με τόσο κόπο και τόσες στερήσεις δεν είναι δικός του, αλλά για λόγους δικαιοσύνης ανήκει στον "κοσμάκη", και άλλα τέτοια.
Το τραγικό ξέρεις ποιό είναι; ότι αυτά τα πράγματα του τα είπε ένα συμμαθητής του από το λύκειο, από οικογένεια που τότε ήταν σε καλύτερη οικονομική κατάσταση από αυτή του φίλου μου, ένα ρεμάλι χρηματοδοτημένο από την οικογένειά του βαθιά χωμένο στον κομματισμό και στον λαικίστικο μαρξισμό.
Αγαπητέ Τσιμιτάκη, δεν πρόκειται για θέμα δικαιοσύνης. Είναι θέμα φθόνου και εγωισμού! Η σημερινή φιλελεύθερη δημοκρατία καμία σχέση δεν έχει με τον 19ο αιώνα και την κατοχή του κεφαλαίου από ευγενείς. Στη σημερινή εποχή ο φιλελευθερισμός επιβραβεύει την εξυπνάδα, την επιμονή και την σκληρή δουλειά. Κάποιο είναι πιο έξυπνοι και πιο δουλευταράδες από τους άλλους και επιβραβεύονται. Όλοι οι υπόλοιποι απλά τους φθονούν, και τους ζηλεύουν, και το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να επιβουλεύονται τις περιουσίες τους, ωσάν ληστές. Ρεμάλια της κοινωνίας, που αντί να καθίσουν και να διαβάσουν, να μελετήσουν, να δουλέψουν, να ρισκάρουν, σαν τον φίλο μου, μπεκροπίνουν σε party's και clubs, το παίζουν ρομαντικοί επαναστάτες πιπιλώντας τον Μαρξ και πουλάνε μούρη "κατηγορώντας το σύστημα", ενώ ταυτόχρονα χρηματοδοτούνται αφειδώς από τις οικογένειές τους, και κάθε μέρα που έργάζονται εύχονται να μην εργάζονταν ποτέ, και για όλη την υπόλοιπη ζωή τους να κάθονται και να μην κάνουν τίποτε παραγωγικό, μπεκροπίνωντας και διασκεδάζοντας χωρίς να δημιουργούν τίποτα. Βγάλε με λάθος αν δεν περιγράφω ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας και νεανικής "αριστεράς".
Εξακολουθείτε να πιστεύετε κάτι εντελώς λάθος. Ότι ο πλούτος που παράγει ο φιλελευθερισμός θα παραγόταν έτσι η αλλιώς από τον σοσιαλισμό. Μέγα λάθος. Αν ο φίλος μου ήξερε ότι ο,τι και να κανε τον ίδιο μισθό με τους άλλους θα παιρνε, ποτέ δεν θα έκανε τόση προσπάθεια, ποτέ δεν καθόταν να εφεύρει το προϊόν που πουλάει η επιχείρησή του, και ποτέ αυτό το προϊόν δεν θα είχε βγει στην αγορά από κανέναν, και δεν θα είχε προσφέρει στον καταναλωτή την χρησιμότητα που αυτό προσφέρει (άρα και τη δημιουργία καινούργιου πλούτου) για την υπόλοιπη κοινωνία.
Για μένα, όλοι αυτοί οι άνθρωποι που παραφιλολογούνε περί μαρξισμού είναι οι μισοί ένα μάτσο τεμπελχανάδες που δεν διάβαζαν στο σχολείο, και άρα βρήκαν μικροδουλειές και τώρα το μετανιώνουν, ή δημαγωγοί που τους πιπιλίζουν και τους ξαλαφρώνουν το μυαλό από τις ενοχές τις τεμπελιάς τους με το να τους λένε παραμύθια ότι είναι θύματα και τους εκμεταλλεύονται και ότι πρέπει να κάνουν επανάσταση για να πάρουν από τους "κατέχοντες" αυτά που τους έκλεψαν! Όπου όμως οι "κατέχοντες" δεν είναι τίποτε άλλο παρά άνθρωποι που δούλεψαν σκληρά, διάβασαν εξαντλητικά στα μαθητικά και νεανικά τους χρόνια, και δημιούργησαν με την δραστηριότητά τους πλούτο που δεν θα είχε δημιουργηθεί αν δεν έκαναν την προσπάθεια αυτή που έκαναν.
Η σημερινή "πάλη των τάξεων" δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια διαπάλη (χοντρικά) μεταξύ έξυπνων-δουλευταράδων και όχι και τόσο έξυπνων-τεμπελχανάδων. (ο Economist σε σχετικό του άρθρο είχε χαρακτηρίσει κάποτε, πιο κομψά, την νέα αυτή πάλη των τάξεων ως "την πάλη μεταξύ υψηλού IQ και χαμηλού IQ" ). Καμία σχέση δεν έχει με την διαπάλη κατόχων του κεφαλαίου του 18ου και 19ου αιώνα που ενέπνευσε τον Μαρξ. Αν θες η περιουσία σου να αυξάνεται με τον ίδιο ρυθμό με αυτή των καπιταλιστών, πήγαινε και αγόρασε τις μετοχές τους, στο κάτω κάτω της γραφής!
Και από δω και πέρα, όταν θα συζητάω με κάποιον που θα υπερασπίζεται τον Μαρξισμό, θα του λέω ευθέως "δηλαδή αν εσύ ήσουν πλούσιος θα ήσουν διατεθειμένος να παραιτηθείς του πλούτου σου για χάρη της κοινωνίας;" Αν απαντήσουν "όχι" , παραδέχονται την υποκρισία τους. Αν απαντήσουν όλοι "ναι", δεν θα τους πιστέψει κανένας.
Γιατί η θλιβερή αλήθεια, φίλε Τσιμιτάκη, είναι ότι όλοι αυτοί οι "Μαρξιστές" δεν θα ήταν και τόσο "Μαρξιστές" αν ξαφνικά γίνονταν οι ίδιοι πλούσιοι και οι άλλοι "φτωχοί" όπως λένε. Στην πραγματικότητα, αυτό που εκφράζουν ο καθένας ατομικά, κάτω από την κάλυψη της "αγίας συλλογικότητας", είναι μια άγρια δίψα για πλούτο και χρήμα, τον οποίο θα αποκτήσουν όχι δουλεύοντας, διαβάζοντας και ρισκάροντας, και παράγοντας κάτι καινούργιο και χρήσιμο για την κοινωνία, αλλά ληστεύοντας αυτούς που τον κατέχουν επειδή παράγουν. Μια κατάπτυστη και βάρβαρη λογική που απορώ πώς άνθρωποι του πνεύματος κάθονται και την υιοθετούν...προφανώς επειδή είναι πιασάρικη, για να έχουν αναγνώστες....
ΥΓ: Το ότι η γη ήταν επίπεδη ποτέ δεν αποτέλεσε "επιστημονική" άποψη. Με την πρώτη επιστημονική παρατήρηση (Ερατοσθένης)η πρωτόγονη αυτή θεώρηση απορρίφθηκε και όλη η επιστημονική κοινότητα υιοθέτησε τη σφαιρικότητα, από τους ελληνιστικούς ακόμα χρόνους. Please, άν δεν ξέρεις κάτι, μην προσπαθείς να δείξεις ότι το ξέρεις... δεν παίζει.
ΥΓ2 : Ορμώμενος από την φράση που εκστόμισε ο Μ.Τσιμιτάκης στη συζήτηση αυτή ("η επιστήμη να κοιτάει πάνω απ'όλα τον άνθρωπο") ο S G εκτοξεύει άψογα την δικιά του αντικριτική σε σχέση με την νηφαλιότητα και τον βαθμό λογικής αυτής της θεώρησης στο σχετικό άρθρο στο blog του.

buzz it!

2 σχόλια:

Rodia είπε...

Κουλάρισε λιγουλάκι.. :)
Με τόσο απόλυτο τρόπο που εκφράζεσαι, κανείς δεν τολμά να σε πλησιάσει -ο (διαδικτυακής έκφρασης) τρόπος σου τρομάζει!

(ως παλαιά καραβάν *15χρονη στο ίντερνετ* δικαιούμαι να εφιστώ την προσοχή -νομίζω- και συγγνώμη αν σε πλήγωσα)

Ανώνυμος είπε...

Εμένα οι συμμαθητές μου μου έλεγαν "να αφήσω τα βιβλία και να κοιτάξω τη ζωή μου", με κορόιδευαν ασταμάτητα και με έλεγαν φυτό. Ε στο τέλος δεν άντεξα άλλο τον ψυχολογικό πόλεμο και παράτησα το διάβασμα. Φταίω μόνο εγώ που δεν έγινα επιτυχημένος? Ο άνθρωπος από τη φύση του οδηγείται στο να αδικεί το συνάνθρωπο του για να επωφεληθεί ο ίδιος ή να εμποδίζει τους άλλους να ανέβουν πιο ψηλά απ' αυτόν ακόμα και όταν δεν έχει άμεσο όφελος. Οι ίσες ευκαιρίες δεν οδηγούν ποτέ σε δίκαια αποτελέσματα, κάτι για το οποίο έχουμε ευθύνη όλοι μας. Δεν βρίσκω τίποτα κακό στη διόρθωση αυτής της αδικίας.

Οι "Κρυμμένες Αλήθειες" είναι ένα blog αναλύσεων και σχολιασμού της ειδησεογραφίας και όχι μόνον. Τo blog είναι μη κερδοσκοπικό, δεν φιλοξενει διαφημίσεις δεν χρηματοδοτείται εν γένει από κανέναν, ούτε και χρησιμοποιείται ως εξέδρα επωφελούς προώθησης ή διαφήμισης άλλων δραστηριοτήτων του συγγραφέα, είτε επωφελούς προς τον συγγραφέα δραστηριότητας του οποιοιουδήποτε.

Τα κείμενα του ιστολογίου αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του Analytis (c). Επιτρέπεται η αναδημοσίευση κειμένων με σωστή παραπομπή και αναφορά στην πηγή.